Instalacja czujników przeciwpożarowych w domach jednorodzinnych nie jest obowiązkowa, ale z uwagi na spore zagrożenie pożarem czy zatruciem czadem warto zainwestować w takie zabezpieczenia. Pytanie tylko, jak i gdzie umieścić detektory, aby skutecznie chroniły nas i nasza rodzinę.
Liczbę i rodzaj czujek należy zaplanować, uwzględniając wielkość budynku, rozkład pomieszczeń czy lokalizację urządzeń mogących być źródłem potencjalnego zagrożenia. Na ich rozmieszczenie nie ma uniwersalnej recepty, choć jest kilka zasad, którymi należy się kierować.
- Czujniki temperatury powinno montować się w pomieszczeniach, w których istnieje podwyższone ryzyko wystąpienia pożaru (kuchnia, salon z kominkiem, kotłownia, sypialnia palacza). Najwłaściwszym miejscem montażu jest sufit, najlepiej jego środek.
Czujniki dymu umieszcza się przede wszystkim w kuchni, gdyż są mniej podatne na zadziałanie wskutek produktów spalania wydzielających się podczas przygotowywania posiłków. Szczególnie dobre miejsca do montażu czujników dymu to korytarz przy sypialni oraz okolica schodów, gdyż tutaj w razie pożaru wytworzy się naturalny komin. Dobrze, jeśli czujki znajdą się w kuchni, sypialni palaczy, a także tam, gdzie są piecyki elektryczne oraz kominek. Najwłaściwszym miejscem ich montażu jest sufit. W przypadku pomieszczeń ze skosami należy wybrać najwyższy punkt. Nie powinny być montowane w odległości mniejszej niż 50 cm od ściany pomieszczenia.- Czujniki płomienia informują o powstaniu otwartego ognia. Montuje się je w kotłowniach, okolicy kominków itd. Odległość od źródła potencjalnego zagrożenia oraz dokładne miejsce instalacji są wskazane w instrukcji montażu producenta.
- Czujniki zalania powinny być montowane tam, gdzie ze względu na obecność i funkcjonowanie urządzeń pobierających wodę, niską jakość instalacji lub duże ciśnienie wody może dojść do zalania pomieszczenia. Najbardziej typowe miejsca montażu to kuchnia (pod cokołem mebli kuchennych lub bezpośrednio pod zlewem), toaleta (pod muszlą klozetową), łazienka (pod pralką, pod wanną lub przy syfonie), kotłownia (np. przy kratce ściekowej), garaż, poddasze i strych.
- Czujki gazu wykrywają mieszankę propan-butan lub metan. Montuje się je w pomieszczeniach, w których znajdują się urządzenia zasilane gazem (np. kominki, kuchnie gazowe, kotły itp.). Metan i propan-butan różnią się właściwościami fizycznymi, dlatego w zależności od tego, którego z nich używamy, umieszcza się je na różnych wysokościach:
- metan (gaz ziemny) jest lżejszy od powietrza, dlatego czujniki montuje się 15-30 cm poniżej sufitu. Należy pamiętać o zalecanej odległości od potencjalnego źródła zagrożenia, która wynosi od 1 do 6 m.
- propan-butan (LPG) jest cięższy od powietrza, dlatego detektory powinny być montowane 15-30 cm nad podłoga i nie dalej niż 3 m od potencjalnego źródła zagrożenia.
- Czujniki czadu zazwyczaj montuje się na wysokości głowy dorosłego człowieka (150-200 cm), ale co najmniej 30 cm poniżej sufitu. Dostępne są modele montowane bezpośrednio na suficie lub w innych miejscach wskazanych przez producenta. Czujnik nie powinien znajdować się bezpośrednio przy potencjalnym źródle zagrożenia (kominek, piec węglowy, kuchenka gazowa itp.), a co najmniej 1 m i nie więcej niż 6 m od niego. Nie powinien znajdować się w miejscu bardzo przewiewnym (np. przy oknie, drzwiach) ani w miejscu, do którego powietrze ma utrudniony dostęp (np. za meblami).
Poniżej przedstawiamy poglądowy schemat rozmieszczenia poszczególnych rodzajów czujników (i innych elementów ochrony ppoż).Takie zabezpieczenie to absolutna podstawa, do której można dodać pozostałe rodzaje czujników opisanych powyżej. Warto zauważyć, że detektorów ppoż (poza czujnikami zalania!) nie montuje się w łazience:
