Dzieci w domu to wielka odpowiedzialność. Nie sposób mieć je bez przerwy pod kontrolą, a możliwości zrobienia sobie w domu krzywdy jest co niemiara: dziecko może się przewrócić i nabić sobie guza, potknąć się o próg i rozciąć wargę, a w skrajnych przypadkach otworzyć okno i próbować przez nie wyjść. Dlatego o bezpieczeństwo dzieci warto zadbać zawczasu, już na etapie projektowania budynku, a przede wszystkim zakupu okien. Poniżej prezentujemy kilka rozwiązań, które pomogą zadbać o bezpieczeństwo waszych najbliższych.
Szyba nie zrani
Zacznijmy od okien. Wybieramy bezpieczne, czyli wyposażone w odpowiednie szyby i okucia. Szyby z pewnością powinny być wykonane ze szkła bezpiecznego:
- Szkło laminowane – rozwiązanie bardziej popularne – składa się z tafli i umieszczonych między nimi warstw folii. W przypadku stłuczenia szyby utrzymuje ona odłamki szkła na miejscu i dziecko nie zostanie zranione.
- Szkło hartowane również gwarantuje bezpieczeństwo dzieci. Jego wadą jest jednak podatność na samoistne pękanie.
Okna pod kontrolą
Nie musimy też niepokoić się, że dziecko samo otworzy okno. Jest wiele akcesoriów, stanowiących skuteczne zabezpieczenia:
- klamka z zamkiem otwieranym kluczykiem. Zamknięcie i otwarcie możliwe jest po przekręceniu kluczyka.
- Klamka z zamkiem i cylinderkiem. Blokada jest uruchamiana poprzez wciśnięcie cylinderka zamka, a otworzyć trzeba kluczykiem.
- Klamka z zamkiem blokującym otwarcie skrzydła, ale umożliwiającym jego uchylenie.
- Klamka z przyciskiem umieszczonym w cokole, od spodu uchwytu. Do odblokowania należy użyć obu rąk – trzeba bowiem jednocześnie wcisnąć wypusty u góry i na dole blokady.
- Klamka z zamienioną kolejnością funkcji otwierania. Pierwszy skok klamki umożliwia uchylenie okna, ale można je otworzyć dopiero poprzez przesunięcie jej w następne położenie.
- Zamykany zawias okienny. Po zamknięciu okno można jedynie niewiele uchylić. Do pełnego otwarcia skrzydła potrzebny jest kluczyk.
- Ograniczniki otwarcia skrzydła,in. popularne niegdyś grzebienie ze stali lub tworzywa sztucznego.
Nie potknij się
Jeżeli mieszkamy w domu jednorodzinnym, z pewnością nie chcemy utrudniać maluchowi korzystania z ogrodu. W takim przypadku udogodnieniem będą:
- niski próg lub drzwi tarasowe tzw. bezprogowe. Niski próg wystaje ponad posadzkę na około 2 cm. Od strony tarasu jest wyprofilowany tak, aby woda opadowa była odprowadzana od drzwi.
- Drzwi balkonowe bezprogowe (zwane też drzwiami z automatycznym progiem). Stanowią jeszcze mniejszą przeszkodę dla malucha. Próg jest schowany w posadzce, a widoczna jest jedynie uszczelka. Podczas zamykania, skrzydło opuszcza się, dociskając uszczelkę. Takie rozwiązanie stosuje się w drzwiach podnoszono-przesuwnych.