Pan X kupił sobie mieszkanie. Ładne, słoneczne, ale w dzielnicy, w której często grasują włamywacze. Dlatego dokupił sobie drzwi “antywłamaniowe”. Certyfikowane. Ksero certyfikatu przylepił do ściany obok drzwi, żeby oszczędzić złodziejom wysiłku – niech idą gdzieś indziej. Niestety, złodziej certyfikatu nie przeczytał. Może było za ciemno, albo nie umiał czytać, albo był tak pełen zapału do pracy. Po kwadransie walki zniechęcił się. Poszedł sobie, ale obiecał, że wróci z kolegą i odrobiną trotylu.
Drzwi przeciwwłamaniowe składają się z wielu elementów, z których każdy w większym lub mniejszym stopniu decyduje o ich właściwościach obronnych. Wiadomo, że wytrzymałe muszą być skrzydło i ościeżnica, które są narażone na ciosy zdesperowanego włamywacza. Przez to elementy te muszą mieć specjalną konstrukcję i być wykonane z odpowiednich materiałów, które powodują z kolei znaczny wzrost ciężaru. Do tego ciężaru dobiera się zawiasy, które uwzględniają zarówno masę skrzydła, jak i warunki użytkowania drzwi.
Zawiasy do drzwi przeciwwłamaniowych mogą być traktowane jako pracujące w bardzo ciężkich warunkach. Umieszcza się je wewnątrz albo na zewnątrz pomieszczenia. Te zewnętrzne są narażone na ataki włamywaczy: mogą zostać przecięte, rozbite lub uszkodzone w inny sposób (np. przecięte palnikiem). Dlatego z reguły otrzymują wsparcie w postaci dodatkowych bolców ryglujących. Bolce takie albo są wysuwane podczas uruchamiania pozostałych rygli zabezpieczających drzwi, albo są wykonane jako elementy stałe, wchodzące po zamknięciu skrzydła w odpowiednie gniazda. Bolce uniemożliwiają uniesienie skrzydła do góry lub wypchnięcie go w którymkolwiek kierunku.
Niezależnie od dodatkowych bolców ryglujących, sam zawias powinien być możliwie odporny na ataki, a więc wykonany z materiałów o wysokiej twardości i wytrzymałości. Jednocześnie nie może być dostępu do elementów mocujących ten zawias. Twardego materiału nie da się przeciąć zwykłą piłką ręczną, włamywacz musiałby zastosować szlifierkę lub palnik, co z kolei wytwarza dodatkowy hałas i znacznie skomplikuje mu pracę. Oczywiście, pozostaje pytanie o to, czy w drzwiach przeciwwłamaniowych w ogóle powinno się stosować zawiasy zewnętrzne. Rzeczywistość jednak wygląda tak, że decydują względy praktyczne: drzwi otwierane na zewnątrz nie zajmują przestrzeni wewnątrz pomieszczenia.
Do zawiasów wewnętrznych włamywacze się nie dostaną. Można więc niekiedy zrezygnować z dodatkowych bolców, ale trzeba pamiętać, że w takim przypadku właśnie zawiasy przejmą całe obciążenie wynikające z działania dźwigni, łomu lub innych profesjonalnych narzędzi służących do sforsowania wejścia. Zawiasy te muszą uniemożliwić np. wyważenie skrzydła. A to wymusza odpowiednio mocną konstrukcję. Na tyle mocną, by po pierwsze – złodziej zrezygnował z dalszych działań po nieudanym ataku siłowym na drzwi, a po drugie – aby właściciel lokalu nadal miał szansę otwarcia tych drzwi bez konieczności wzywania saperów.
Można jeszcze wspomnieć o zawiasach ukrytych, które po zamknięciu drzwi są praktycznie niedostępne od zewnątrz, a tym samym dobrze bronią się przed ingerencją. Zawiasy ukryte są szczególnie korzystnym rozwiązaniem, gdy istotne znaczenie ma estetyka wnętrza albo gdy projektanci walczą o każdy centymetr szerokości przejścia.
Dokładne położenie skrzydła i ościeżnicy względem siebie jest szczególnie ważne w drzwiach mających klasę odporności na włamanie, w których konieczne jest płynne i bezproblemowe wsuwanie i wysuwanie rygli z odpowiednich gniazd. Jednak w niektórych sytuacjach, na przykład w nowo stawianych obiektach, pojawia się zjawisko osiadania całej konstrukcji budynku, co z kolei może powodować niewielkie odkształcenia geometrii drzwi. Dlatego warto wyposażyć zawiasy w elementy regulacyjne, które umożliwią dokładne ustawienie skrzydła względem ościeżnicy.
Zarówno projektanci drzwi, jak i konstruktorzy samych zawiasów powinni pamiętać, że pewne elementy, np. tulejki, sworznie itp., mogą z czasem ulec zużyciu. O ile w zwykłych drzwiach wymiana elementów lub nawet całych zawiasów jest prosta – wyjmuje się skrzydło, a potem wkręca, wymienia lub poprawia, co się chce – to w przypadku drzwi przeciwwłamaniowych, które mogą ważyć nawet kilkaset kilogramów, nie jest to już takie łatwe. Wymagane jest więc zapewnienie możliwości wykonywania napraw, regulacji i konserwacji zawiasów bez konieczności zdejmowania skrzydeł.
W wyścigu między producentami zabezpieczeń i włamywaczami drzwi przeciwwłamaniowe są istotnym elementem obrony. Dlatego konstruktorzy tych drzwi przykładają taką wagę do wszystkich bez wyjątku elementów i podzespołów, które mają wpływ na odporność przeciwwłamaniową, a tym samym na bezpieczeństwo ludzi i mienia.