W przypadku typowych okuć wtargnięcie do wnętrza budynku przy zastosowaniu śrubokręta trwa krótką chwilę i nie alarmuje sąsiadów ze względu na małą hałaśliwość zabiegu. Jak łatwo dostać się do budynku w ten sposób świetnie obrazuje eksperyment wykonany przez eksperta programu Dom Bezpieczny podczas konferencji inauguracyjnej.
Żeby włamywaczowi utrudnić życie, stosuje się ryglujące trzpienie grzybkowe, prowadzone w odpowiednio ukształtowanych zaczepach. Wyważenie takiego grzybka jest bardzo trudne, często łatwiejsze jest uszkodzenie samej ramy okiennej.
Stosuje się też zespolone rolki ryglujące, rozmieszczone po dwóch stronach symetrycznego zaczepu. Dzięki temu próba wypchnięcia jednej rolki z gniazda zaczepu powoduje jednocześnie wciśnięcie drugiej rolki w drugie gniazdo, zamieniając pracę włamywacza w trud mitycznego Syzyfa.
Sama klamka powinna być wyposażona w przycisk albo jeszcze lepiej w kluczyk – przy takim rozwiązaniu nie da się poruszyć klamki i otworzyć okna wygiętym drutem przesuniętym przez otwór wywiercony w ramie.
Na zakończenie należałoby wspomnieć, że rozwiązania mechaniczne są coraz częściej wspomagane przez rozwiązania elektryczne, np. kontaktrony. Są to dwie magnetyczne płytki – jedna wmontowana w ramę , a druga w skrzydło okna. Gdy okno jest zamknięte, magnesy przylegają do siebie. Gdy je otworzymy – odsunięte od siebie płytki uruchamiają alarm.
To niestety prawda – do domów większości z nas włamywacz dostanie się w kilka sekund, korzystając nie ze specjalistycznych narzędzi, jak by się mogło wydawać, a ze zwykłego śrubokręta. A zanim podejmie udaną próbę ataku, wcale nie musi się długo uczyć. Dlatego podczas zakupu okien warto pomyśleć o zabezpieczeniach okuć. W przypadku okien już zamontowanych warto natomiast pomyśleć o wymianie okuć na bezpieczniejsze.
