Wśród osłon ograniczających nadmierne nasłonecznienie znajdują się m. in. rolety zewnętrzne. Jak wiadomo, mają one także inne zalety, a jedną z najważniejszych jest to, że mogą stanowić przeszkodę dla włamywacza. Żeby jednak spełniały to zadanie, muszą mieć odpowiednią budowę.
Rolety zewnętrzne są wytwarzane z dwóch materiałów: PCW oraz aluminium. Te drugie, bardziej w Polsce popularne, mogą pełnić funkcję przeciwwłamaniową. Rolety aluminiowe produkowane są z wysokogatunkowego stopu tego metalu. Pokrywa się je lakierem proszkowym, a paleta kolorystyczna może być niemal dowolna.
Roleta, podczas podnoszenia jej do góry, nawija się na rolkę w specjalnej kasecie. W zależności od tego, gdzie umieszczona jest kaseta, wyróżnia się kilka rodzajów rolet:
- rolety nadprożowe, stosowane w nowo powstałych budynkach (ich najpopularniejszą odmianą jest RKS), dostosowane do różnej grubości i rodzaju muru. Po otynkowaniu ściany kaseta rolety jest niewidoczna. Otwór rewizyjny, umożliwiający dostanie się do mechanizmu osłony, znajduje się wewnątrz pomieszczenia.
- Rolety Integro, również stosowane w nowych budynkach. Ich kaseta wkomponowana jest w fasadę.
- Rolety standard, przytwierdzane do ściany zewnętrznej. Często stosowane podczas modernizacji budynków. Otwór rewizyjny kasety dostępny jest z zewnątrz.
- Rolety nadstawne, które umieszcza się na górnej krawędzi ramy okna. W tym przypadku do mechanizmu można dostać się od strony pomieszczenia, ale takie rozwiązanie zmniejsza światło ościeża.
Tajemnice odporności
Wbrew obiegowej opinii rolety niekoniecznie pełnią funkcje przeciwwłamaniową. Owszem, ich obecność może zniechęcić włamywaczy, którzy będą mieli trochę więcej pracy niż w przypadku nieosłoniętych okien. Ale żeby roletę móc nazwać przeciwwłamaniową, musi ona spełnić dodatkowe warunki.
Do produkcji rolet o podwyższonej odporności na włamanie stosowane są bardziej masywne profile, które dodatkowo mogą być wypełnione utwardzoną pianką poliuretanową. Prowadnice boczne wykonywane są ze stopu aluminium i mają dodatkowe wzmocnienia; również listwa dolna, szersza niż w przypadku zwykłych rolet, jest wyposażona we wzmocnienie stalowe.
Sama budowa płaszcza jednak nie wystarcza. Wśród powszechnie stosowanych zabezpieczeń, uniemożliwiających podniesienie osłony z zewnątrz przez osoby niepożądane, spotkamy:
- zamek ryglowy – po ręcznym przesunięciu zasuwek, umieszczone w dolnej listwie rolety bolce wchodzą w otwory w prowadnicach i w ten sposób blokują płaszcz;
- rygiel automatyczny – blokuje pancerz rolety w prowadnicach w momencie ich opuszczenia. W chwili podciągania pancerza do góry, rygle wysuwają się z otworów w prowadnicach;
- wieszaki blokujące;
- zamek baskwilowy – umożliwia zamknięcie osłony na kluczyk.
Bardziej masywna budowa rolety antywłamaniowej zwiększa wagę osłony, co z kolei powoduje, że do jej obsługi stosowane są głównie silniki elektryczne. Obsługa ręczna jest przewidziana wyłącznie w przypadku awarii zasilania. Klasa odporności na włamanie powinna być potwierdzona odpowiednimi badaniami, wówczas roleta zyskuje certyfikat zgodności albo atest.
Badania są prowadzone na specjalnych stanowiskach do badań rolet zewnętrznych, a osłony są poddawane m. in. uderzeniu elementu o masie 30 kg, „upuszczonego” z wysokości 80 cm. Jeśli listwy nie wyskoczą z prowadnic i nie powstanie żaden otwór ułatwiający dostęp, osłona zyskuje 2 klasę odporności na włamanie. Inne badanie polega na próbie ręcznego sforsowania osłony przy użyciu określonego zestawu narzędzi. Badanie trwa kwadrans, zaś roleta musi zachować całkowitą szczelność przez trzy minuty.
Czy to wystarczy, aby rozważyć zakup takiej rolety zamiast rolety standardowej? Trzy minuty w oczach włamywacza to bardzo dużo czasu – przecież przeciętne włamanie trwa od kilku do kilkunastu minut! Taka roleta może więc go zniechęcić, zwłaszcza w sytuacji, gdy w naszym sąsiedztwie będą domy słabiej zabezpieczone.