Przegroda budynku powinna spełniać wymagania w zakresie izolacji cieplnej i akustycznej, odporności na opady atmosferyczne, szczelności powietrznej oraz dyfuzyjnej. Jest to możliwe do wykonania, gdy dotyczy wszystkich elementów przegrody. O ile ściany i nowoczesne okna spełniają te wymogi, o tyle sprawa z połączeniami między tymi elementami znacznie się komplikuje. Różnią się one od siebie nie tylko właściwościami fizycznymi, ale także stopniem przewodnictwa cieplnego. Gdy zaburzymy te parametry, np. podczas modernizacji, należy liczyć się z przykrymi konsekwencjami.
Położenie okna w ościeżu
Przy montażu okien należy zwrócić uwagę na dwa aspekty. Po pierwsze, na pozycję okna w murze. Jeśli zamontujemy je w jednowarstwowej ścianie zewnętrznej zbytnio na zewnątrz, wówczas ciepłe, wilgotne powietrze z pomieszczenia zetknie się bezpośrednio z wychłodzoną powierzchnią ściany od strony pomieszczenia. W konsekwencji utrzymywania się zbyt wysokiego poziomu wilgotności względnej, pojawia się dobrze widoczna smuga pleśni, która rysuje się na ościeżu równolegle do okna. Pokazuje ona podręcznikowo, gdzie temperatura powierzchniowa ościeża jest zbyt niska (wymóg: współczynnik temperaturowy fRsi ≥ 0,72 ). Widać też, gdzie miało być umiejscowione połączenie warstwy termoizolacyjnej okna z murem. Aby uniknąć tej szkody, rozsądnie jest obliczyć położenie okna w ościeżu tj. izotermy z wyznaczeniem poziomów wilgotności. Newralgiczne są w tym wypadku kuchnia i łazienka oraz pomieszczenia z niewydajną wentylacją.
Podczas termomodernizacji nie zwraca się na ten aspekt dostatecznej uwagi lub zupełnie go pomija. Szczególnie wtedy, gdy planuje się jednoczesną wymianę okna i izolację ściany zewnętrznej, ale nie następuje to w jednym czasie. Inwestor nie ma świadomości, że modernizacja rozłożona na wiele etapów, rozciągniętych mocno w czasie, może mieć negatywne skutki. Szczególnie newralgicznymi punktami są nadproże i dolne połączenie okna z murem.
Przebieg izoterm 10°C i 13°C na połączeniu okna z murem w przypadku różnego umiejscowienia okna:
Szczelność powietrzna przegrody
Jeszcze ważniejszym aspektem jest zapewnienie szczelności powietrznej przegrody, jako że jest ona znacznie trudniejsza do późniejszego skontrolowania. Szczególnie skomplikowanie wygląda to na połączeniu okna z murem, gdzie często styka się ze sobą kilka szczelnych materiałów. Zabudowane, lecz uszkodzone miejsca nie są po etapie wykończenia widoczne, jednakże to przez nie dostaje się wilgotne powietrze z pomieszczenia, skraplając się wewnątrz szczeliny okiennej. Wilgoć obniża efektywność termoizolacji, wnika w sąsiadujące materiały budowlane i przy sprzyjających warunkach, może powodować wystąpienie pleśni.
Aby zaradzić nieustannemu gromadzeniu się wilgoci na połączeniu okna z murem, należy ograniczyć przedostawanie się wilgotnego, ciepłego powietrza z pomieszczenia do szczeliny okiennej. Jednocześnie należy kierować się zasadą: szczelniej wewnątrz niż na zewnątrz. Warto zadbać o to, aby gromadząca się w szczelinie wilgoć, w miarę jak pojawia się od strony pomieszczenia, mogła wydostawać się na zewnątrz.
Jak można tego dokonać, obrazują w praktyczny i przystępny sposób detale, które powstały w oparciu o zawarte w podręczniku RAL wymagania:
Wewnątrz: szczelny na powietrze i w sposób opóźniający dyfuzję pary wodnej;
Na zewnątrz: otwarty na dyfuzję pary wodnej, odporny na opady i działanie warunków atmosferycznych;
W środku: zaizolowany cieplnie i akustycznie;
Wymogi odnośnie takiego montażu zostały ujęte w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Mogą one zostać spełnione z użyciem sprawdzonych taśm rozprężnych, membran, pianek, powłok czy uszczelniaczy. Wszystkie te materiały uszczelniające muszą być trwałe i odpowiednio do siebie dobrane dla zapewnienia funkcjonalności połączenia okno–mur, umożliwiając dyfuzję pary wodnej na zewnątrz.
Przykładowe rozwiązania montażu warstwowego dla różnych konstrukcji okiennych – w płaszczyźnie muru oraz w warstwie ocieplenia.
Skropliny na wychłodzonej ścianie pomieszczenia stanowią bezpośrednią przyczynę rozwoju grzybów pleśniowych. To wielce niepożądana sytuacja, szczególnie w kontekście regularnie korzystających z pomieszczeń domowników, a szczególnie dzieci i osób podatnych na alergie.
– wyjaśnia Łukasz Augustyniak, Product Manager firmy Tremco Illbruck
Najpierw planowanie, później realizacja
Walka z pleśnią to walka z wilgocią. Bezpieczne budynki powstają wtedy, gdy proces budowy traktuje się kompleksowo: budowa ścian, izolacja, montaż okien, wentylacja. Szczeliny okienne muszą być szczelne, na zewnątrz odporne na opady atmosferyczne, a w środku zaizolowane termicznie. Na pierwszy plan wysuwają się tu szczelność i zapobieganie powstawaniu mostków termicznych. Jeżeli temperatura powierzchniowa leży powyżej krytycznej wartości (fRsi ≥ 0,72), jesteśmy po bezpiecznej stronie. Producenci oferują produkt i system dopasowany niemalże do każdego rodzaju wyzwania budowlanego. Jeśli nie ma wystarczającej wiedzy lub pewności, najlepiej zapytać tych, którzy zajmują się taką problematyką na co dzień.
Innowacje produktowe w ofercie illbruck do realizacji wymagań WT2021