W trosce o ochronę przed pożarem dobrze jest wyposażyć dom w gaśnice. Jest ich kilka rodzajów, jednak nie wszystkie będą przydatne w domu jednorodzinnym. Tutaj sprawdzają się gaśnice mgłowe, pianowe i proszkowe.
Gaśnice mgłowe powodują stosunkowo mało zniszczeń, a ich działanie można przerwać w dowolnym momencie. Są więc szczególnie przydatne podczas gaszenia delikatnych i cennych przedmiotów (np. dokumenty, książki, meble, obrazy, telewizory, komputery), a także ludzi. Używa się ich również do gaszenia oleju i tłuszczy jadalnych.
Gaśnice proszkowe również umożliwiają przerwanie działania w każdej chwili. Stosuje się je do gaszenia m.in. cieczy palnych, benzyny, smoły, tłuszczu, oleju, także gazu ziemnego i propanu-butanu. Ocenia się, że tego rodzaju gaśnice mają największą skuteczność w przypadku pożarów w domach jednorodzinnych.
Gaśnice pianowe po uruchomieniu wyładowują się całkowicie i nie można przerwać ich działania. Nadają się do gaszenia np. drewna, papieru, węgla, słomy, tworzyw sztucznych. Także tłuszczów jadalnych i urządzeń elektrycznych.
Na każdej gaśnicy znajduje się symbol rodzaju pożaru, który jest w stanie ugasić. I tak:
Typ A – pożary wywołane przez ciała stałe, które podczas palenia się ulegają rozżarzeniu: papier, drewno, guma itp.;
Typ B – pożary wywołane przez ciała stałe i ciecze, które podczas palenia się ulegają stopieniu: benzyna, smoła itp.;
Typ C – pożary wywołane przez gazy palne: propan-butan, metan itp.;
Typ D – pożary wywołane przez metale palne: magnez, sód itp.;
Typ E – pożary wywołane przez urządzenia pod napięciem, pożary w okolicy urządzeń elektrycznych;
Typ F – pożary łatwopalnych środków do gotowania: oleje, tłuszcze zwierzęce itp.
W domach jednorodzinnych dobrze jest umieścić kilka gaśnic, np. dużą w holu, a mniejszą – w kuchni. Warto też zdecydować, czy nie mieć trzeciej gaśnicy w garażu. Jeśli dom jest piętrowy lub z użytkowym poddaszem, gaśnice powinny znajdować się na każdej kondygnacji. Istotne jest przy tym, aby nie były umieszczone w pobliżu potencjalnego miejsca powstania pożaru – tak, by w przypadku powstania pożaru nie okazało się, że dostęp do nich jest odcięty przez ogień.