Baza Wiedzy / Ochrona przeciwpożarowa / Szyby odporne na ogień

W obiektach, w których istnieje ryzyko powstania pożaru architekt projektuje strefy przeciwpożarowe. Ich ściany i przegrody muszą oprzeć się naporowi ognia i bardzo wysokiej temperaturze. Jednym z materiałów spełniających wymagania ochrony przeciwpożarowej budynków jest m.in. szkło. Oczywiście w takim zastosowaniu musi mieć ono odpowiednią budowę. Stosuje się szyby zespolone, na które składają się tafle, pomiędzy którymi znajduje się żel – substancja odpowiadająca za nierozprzestrzenianie ognia. Tak powstałe zespolenie jest dookoła uszczelnione również trudno palnym spoiwem. W zespoleniach można stosować także szkło przeciwsłoneczne czy termoizolacyjne.

Dostępne są dwie technologie produkcji szkła ogniochronnego. Obydwie używają specjalnego żelu jako środka do powstrzymania płomieni. Podstawowe różnice polegają na rodzaju żelu i jego aplikacji. W jednej między taflami szkła umieszcza się warstwę żelu o grubości 1-5 cm. Gdy temperatura pożaru przekroczy 120° C, żel pęcznieje i zwiększa objętość, matowieje i pochłania energię cieplną.

W drugiej technologii wewnątrz zespolenia umieszczana jest grubsza warstwa żelu odpornego na wymienione wcześniej czynniki. Również on podczas pożaru matowieje, ale i twardnieje tworząc zaporę dla temperatury oraz dymu. Nieprzezierna przegroda sprzyja przy tym opanowaniu paniki, nie widać bowiem niebezpiecznych płomieni. W tym przypadku zarówno wokół szyb zespolonych, jak i ram musi znajdować się uszczelnienie ogniochronne.

Obecnie na rynku stolarki otworowej oferowane są także systemy bezramowe. Umożliwiają na wpuszczenie przez przeszklenie o 20 proc. światła więcej niż w przypadku tradycyjnych okien. One również wymagają zastosowania na łączeniach tafli uszczelnień odpornych na pożar.

W obu przypadkach zachowana jest szczelność ogniowa i ochrona ogniowa przegrody. Na powierzchni szkła temperatura nie wzrasta powyżej 140° C, zaś punktowo nie przekracza 180° C.

Jeśli decydujemy się na zakup okien z szybami ogniochronnymi, należy zwrócić uwagę na parametr, który określa klasę odporności ogniowej. Pojawiają się w nim litery IE oraz liczba: 60, 120, 180 itd. To liczba minut, które potrzebne są ogniowi do sforsowania danej przegrody. I tak zespolenie w klasie IE60 powstrzyma ogień przed godzinę, IE120 – przez dwie godziny, a IE180 – aż przez trzy. To do projektanta i inwestora należy decyzja, która klasa będzie najkorzystniejsza w danym przypadku. A wpływać na to może wiele czynników: sposób zagospodarowania budynku i  budynków przylegających, bliższe  i dalsze sąsiedztwo, a także to, jak oceniamy szanse na szybką ewakuację naszej rodziny i dobytku w przypadku realnego zagrożenia.

Powiązane wpisy

Mnie czad nie dotyczy. #PrawdaCzyFałsz?

Mnie czad nie dotyczy. #PrawdaCzyFałsz?

Mieszkańcy bloków, szczególnie tych starszych, często na co dzień mają do czynienia nie tylko z kuchenką gazową, ale też z piecykiem łazienkowym.

Okna i drzwi a odporność na ogień – normalizacja

Okna i drzwi a odporność na ogień – normalizacja

Zarówno okna, jak i drzwi mogą mieć różną odporność na ogień. Jakie powinny być zamontowane w danym budynku, zależy od przeznaczenia obiektu. Te aspekty regulują odpowiednie normy.

Okna chroniące przed pożarem

Okna chroniące przed pożarem

Stolarka przeciwpożarowa jest niezbędna tam, gdzie trzeba ochronić ludzi przed skutkami ognia. Jednak okien o odporności ogniowej nie należy mylić z dymowymi, których podstawowym zadaniem jest umożliwienie wentylacji zadymionego budynku. Jeśli chodzi o ogólną konstrukcję, okna przeciwpożarowe – czyli te o podwyższonej odporności na temperaturę i ogień – są takie same jak zwykłe pionowe. Oczywiście istnieją … Czytaj dalej Okna chroniące przed pożarem